трае (гл.) - вечен (прил.)

„ Нема да трае вечно“, рече тој.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа е момент кој во нашите глави трае вечно, нешто како кога застанува часовникот и сите наоколу се скаменуваат во вакуумот од простор и време, а постоиме само јас и тој.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Имено, она што се гради полека, постепено, спонтано и во него се вложува секој ден по малку труд и енергија, тоа е нешто што се вкоренува длабоко, расте цврсто, стабилно, квалитетно и трае вечно.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ние пак будали, мислевме дека тоа ќе трае вечно, туку ај.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Ништо не трае вечно.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Миг кој траеше вечно, но кој мина побрзо од летот на една ѕвезда...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тоа не можеше да трае вечно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но и бесмртноста за жал не трае вечно.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Ќе трае доволно долго,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Лудилото на тој народ не може да трае вечно.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нема елгии што траат вечно, нема ни темнина што трае вечно а нема ни меч што може да пресече каков и да е зборовен јазол, рекоа подналутено браќата и си го побараа спокојот назад.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)