трие (гл.) - рака (имн.)

Веднаш нешто му падна на ум. Тој стана и го скри револверот длабоко во појасот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Проштевајте - почна збунето да се извинува домаќинот и да ги трие рацете...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
И некој друг, кој гледа и поттикнува од страна, трие раце, проверува сметки и во омразата дофрлува омраза...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Шивачите и сопствениците на бутици задоволно триеја раце.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се исправи пред братучедите. Почна да ги трие рацете една од друга и да им вели оближувајќи се: - Така.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Таксистите, единствените профитери од ваквата ситуација, задоволно ќе ги тријат рацете.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Така, чорбаџи Теодосе, стигна на брег, а в долинка примка, и — оп! — назад! (Ги трие рацете.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Стариот Циганин рипа од радост до бога, а чорбаџи Теодос се кине.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Му ги триеја рацете и нозете, ја гонеа крвта побрзо да струи низ жилите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се колнам, и денес некого го тријат рацете.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Откако го прочитав ова, започнав да тријам раце ко вевчански ѕидар што преку тендер бил ангажиран да изврши хидроизолација на Венеција.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Мегалон ги обиколуваше своите маслинарници и задоволно ги триеше рацете.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Отпрво претседателот на градот и одборниците радосно си ги триеја рацете, мислејќи дека со огромното злато што им го донесе некакво чудо, ќе можат да ги решат сите градски проблеми.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
„Можи ти кажа брат ти“, продолжи тој, „кај мене зборо си е збор, обавезно да ојш кај Шилото, ногу фин чоек е тој, и уште веднаш праќај го!“ и почна да си ги трие рацете, како да нарастуваше нешто големо внатре, во неговата душа, што само тој знаеше точно што е.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)