чува (гл.) - бог (имн.)

На моменти се каеше оти ќе си го подгази девојчето, може и да остане кржлаво, недодоено (оти во Мариово децата ги дојат три години); може да ѝ се разболе чувај боже“; а од друга страна, пак, се радуваше при мисла и увереност дека тоа што ќе дојде ќе ѝ биде „баце“ на Нешка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Така ли се зборува со стар човек? Е, чувај Боже, нема веќе почит! Пропаѓа векот!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)