ги (зам.) - замиже (гл.)

Сега јас ќе ги замижам очиве, рекол, а ти почни да ме тажиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Голем рекам држеше: ги замижал очите и се топи дури одменува со прстите, дури поттупнува со нозете.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сум ги замижала очите и чекам да почне негде да ме боли, да ми се зема свеста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– Ке ги замижат очите, ќе го дочекаат куршумот и ќе умрат за пет декики. He, не! Нешто полошо, помачно, пострашно.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)