го (зам.) - вози (гл.)

Под мостот на Влатава во Прага син ми и жена ми си го возат на педолино среќниот занес од најновата средба.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Секој понеделник Рада и товарениот Томо го возеа патот од Куманово до Скопје.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Додека пешачи низ Германија 1944., едовремено го вози и својот okno.mk | Margina #15-16 [1995] 25 Dr.Ackerman кадилак во 1967.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
„И, прави што ќе правиш, тоа плинот така не можеш да го возиш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Наутро, во 5 и 30 часот, го возев „оној“ на работа во студиото на Рокенрол продукцијата, каде што со Роберт Јанков ја снимаа во живо емисијата „Здраво Македонијо“, што и сега оди на Канал 5 ТВ.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Го бојадиса „бубето“ во портокалово и сега весело го вози по скопските улици.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Еднаш, како секојпат, Мече го возеше количето со полна тенеќија студена изворска вода, по патот посипан со жешка леплива прашина.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Секоја ноќ конвои од камиони го возат ѓубрето преку Нијагара...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Јосиф сонуваше како го вози министерот, само не можеше во сонот да му го види ликот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Јадранка продолжи да го вози овој филм, иако никој во автобусот не можеше да го забележи тоа.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Раката на дедо ми Дедо ми Борис Кривошеев носеше штипки на ногавиците од панталоните кога го возеше стариот руски велосипед.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Толку многу ми недостасува раката на дедо ми на мојата коса!?
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Самата уметничка го возеше нивното комби, како што редовно правеше есенва, освен за локалните излегувања; Френк е мошне ослабнат поради својата болест, задоцнето дијагностицирана (поради неговото одолговлекување) како рак на панкреас кој веќе метастазирал.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
А вие сте само ѓавол што му скокнал на Бога на грб и го вози како двоколка.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
АЦО: (На Стево) Камионот што го возам е на ремонт кај вас. Добро стегнете го.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Каква врска има машката хомосексуалност со шизењето, со готвењето или со музиката што ти лежи или со автомобилот што го возиш или со тоа што го облекуваш или со дизајнерскиот период што ти е драг?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А во прошетката по калдрмата качен на велосипедот спомнатиот Господ замислете си го и поднапиен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тој велосипед со излижани гуми Господ морал секој ден да го вози по нерамната калдрма покрај Серава и низ Бит Пазар дури во Чаир.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Дедо, заборавивме да провериме дали возот го вози чичко Јастреб, прјателот на тато, којшто на рацете има исцртано разни натписи и фигури со мастило што не се брише до крајот на животот, - се туфкав.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Го возиш цела ноќ, по пат го тешиш, го молиш да издржи, да не стенка, му велиш и му ветуваш дека уште само оваа кривина да ја поминеме и зад таа или другата ќе се отвори поширок, порамен пат по кој побрзо ќе стигнеме до болницата; го носиш за да оздрави, а тој, ти се скаменува, оладува, те гледа со стаклени очи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А кога ќе ја побараат, ќе речам дека јас сум ја суредил, тато на новото бебе да му купи нова количка.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Скоро нема да ни треба. Бебешка е.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Зошто да го возат во стара? Па нели е демоде.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Емерсон рекол: “Предметите се во седло и го возат човештвото”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Ако го возиш твојот уницикл помеѓу годините, внимателно одржувајќи ја рамнотежата со рацете подигнати горе, и ако управуваш низ годините, минувајќи една седмица во 1909, еден ден во 1900, еден месец или ноќ некаде другаде, 1905, 1898, би можел да го додржиш летото до крајот на својот живот.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)