Како да се срами, како уште да го затскрива лицето од војниците.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Воздушести платна, наместа шареникави, боејќи ги зраците, го затскриваа скржавиот и удобен мебел.
               
             
           
            
            
              „Ниска латентна револуција“
               од Фросина Наумовска 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Тогаш, придушувајќи го шумот со својата дланка, тој ја откочи пушката, а после, крадешкум подавајќи се од зад стеблото, гледаше по долинката пред себе. Ништо не му го затскриваше погледот.
               
             
           
            
            
              „Белата долина“
               од Симон Дракул 
              (1962)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Ги отворам очите, а над мене едно дрво ту ми го затскрива сонцето, ту ми припушта светлина.
               
             
           
            
            
              „Небеска Тимјановна“
               од Петре М. Андреевски 
              (1988)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Пилиштата ни го затскриваат сонцето и нивните сенки ни паѓаат над лицата, на дланките.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)