Свеќите горат во окопата. И пламенчето го зачекуваме со дланките.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Што се вели: едно уште ти плаче во нивата, дури кршиш ветки за да го зачекуваат до сонцето, од горештината, а друго веќе ти тежи под појасот.
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Пламенчето само црцори и само се поткусува. Јас го зачекувам со дланката, го бранам. 257
               
             
           
            
            
              „Пиреј“
               од Петре М. Андреевски 
              (1983)