го (зам.) - плука (гл.)

Зарем вака да го плукаат, зарем така ќе заврши неговата кариера?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И животот оди натаму. Професорот останал професор, го задржал својот јавен углед и приватно згрижените книги, а студентите продолжија јавно да го почитуваат како професор и приватно да го плукаат како човек.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
А друг не го прибира, ќе го плука.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Не мрдам ни чекор. Тој седнува повторно... Се брише, гровта!...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ми го плука сево ова во фаца...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Удира еднаш, двапати прво врз типките на машината...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„Закажете ми средба со премиерот”, го моли солунскиот владика.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)