го (зам.) - пофаќа (гл.)

Го пофаќаа и велеа: - Господе, уште ова не било...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Слепите го пофаќаа со рака за рокчето и му велеа: - Со рокче се може, синко, но без виделина не се може. Во мрак е најтешко да живееш...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
И ја наоѓа куќата Дамјан Страчков, и првин го пофаќа јаремот обесен на еден клин зад портата, а една граната - фиу - и право на него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Одам да го сменам. Го пофаќам за палто: - Нема ништо?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Го пофаќам, а после не знам како да си ја избришам раката. Ја тријам со лапајцата што се топи на земјата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дури и повремено го пофаќаше лицето со дланките како да ги пофаќаше тие прсти.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)