го (зам.) - тутка (гл.)

- Не, не. Тоа не е за таму. Тоа е за да го тутка машка рака...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Жената ми го тутка лажичето со трошка двопек.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Се наведнува, го збира, и пак го тутка, го гмечи со палецот, го витка, небаре дете да повива.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го туткам сето во мене, го стегам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Е ај, со здравје, велам и го туткам писмото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само го погледна Глигора, кој презриво го туткаше челото. И Глигор насетуваше.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)