Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Но, збунува „навивачката“ штрајкбрехерска одредба, која вели дека работодавачот, односно здружението на работодавачите, може да бара од надлежниот суд да забрани организирање и спроведување на штрајк спротивно од одредбите на закон.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Синдикатот може да бара надомест на штета која тој или работниците ја претрпеле поради исклучувањето од работа за време на штрајк кое не е извршено во согласност со закон (чл. 243, ЗРО).

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Под нас беше Маказар, опишано уште од Евлија Челебија и подоцна, во 1858 година, од оној германски патописец по име Јохан Барт, кој велеше: „... Маказар, село со седумдесет куќи и околу 280 жители.“

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

- Пристигнувајќи дома, откако ја облече својата домашна бањарка во која велеше дека се чувствувал како Стравински, (ма, сигурно ќе се отарасеше и од неа, само да станеше шофер) го вклучи телевизорот за да ги чуе најновите дневно- политички теми, кое беше еден од неговите омилени ритуали.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Откако ќе се изминат шеесетина прозаични километри, доаѓа средбата со Букурешт, за кој велат дека е „мал Париз“.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

ПОСТОИ една поговорка кај нашиот народ, која вели: „Пред Божиќ - зад Божиќ - дома да си!“

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Има и такви кои велат дека било многу тешко да си популарен, па дури и дека било опасно, зашто популарноста предизвикувала незгоди.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Признавам, особено ми беше мило кога забележав дека девојчињата ме загледуваат, нешто си шепоткаат и си го слушав сопственото име.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Дури и се правев важен - како оние популарни спортисти на ТВ.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

- Кој вели!? - рече Денко, па не чекајќи одговор го натегна грнчето.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Кој вели, си рекол: го претпочитам Пеколот!?

„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)

Наместо со нејзиниот глас и нејзината насмевка ти си во придружба со грдите животинки на осаменоста за кои велиш дека таа ти ги оставила во наследство.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

В ред, в ред, можеби и не се изразуваш токму со тие зборови, но така мислиш или барем помислуваш. Зар не?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Тие, кои велеа така, тврдеа дека центарот на светот, онаа точка на средното среде на небото цело и на ѕвездите и соѕвездијата, точката што и славен и пречесен Архимед Гркот ја барал, но не ја нашол, паѓала токму во одајата источна на црквата наша.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Често се случува да зборувам со математичари или логичари кои велат дека им се чини неопходна деконструкција во нивните сопствени подрачја.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Од базата останаа само оние грди куќишта за кои велат дека некои беа магазини и коњушници.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Се крена долга и дива викотница, врева и бука и само се слушаа нетрпеливите до хистерија извици на Авдотја Инатјевна, која велеше, „Ама побргу, побргу! Ах, кога ли ќе почнеме од ништо да не се срамиме!“

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

„Еспадата, господине, тоа е чест!“, извика генералот, но само јас го чув.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Станува збор за расказот „Шуга“ во кој вели: „Тоа е една многу стара игра во која детето што нема среќа, ги брка другите деца обидувајќи се да ги допре.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Никогаш не раскажа ниедна неправда од детството, од очувот кој велеше дека од кило месо ја сторил човек.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

- Кој вели тоа? пак праша човекот; не можеше да улови друга мисла во себе. - Кажи, кој?...

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

За интересирањето на уметниците за материите кои предизвикуваат психоделични промени на свеста можеби најголема заслуга има Олдос Хаксли, кој вели: “...едно сончево мајско утро проголтав четири десетини од грам мескалин растворен во вода и седнав да ги чекам резултатите”, потајно надевајќи се дека ќе успее да ги посети световите кои на Блејк, Сведенборг (Swedenborg) или на Јохан Себастијан Бах им беа дом.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Знам една поговорка која вели: „Во сите јазици има зборови со двосмислено значење.

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

Оваа перспектива не би требало да се меша со онаа која вели дека нарациите функционирааат како одраз на животот, или како негово огледало.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Уште повеќе, со оглед на тоа дека при создавањето-на-значење, активностите се замислуваат однапред, нарациите ги детерминираат реалните ефекти, т.е. ги обликуваат животите на индивидуите.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

На крајот на веста беше цитирана кусата изјава на другарот Едо Бранов, бивш Претседател во истата организација, а сега советник, кој велеше дека претседателот, другарот Граматниковски бил „примерен претседател“, „политички подобен“ и личност со „извонредна смисла за меѓучовечки односи“.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

119 Каква беше политиката на Соединетите Американски Држави спрема Југославија во почетокот на 1944 година се гледа од телеграмата испратена од К. Фотиќ до Божидар Пуриќ на 11. III 1944 година, во која вели: „Американските офицери кои биле кај Дража носат прекрасни извештаи за Дража.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Во Министерството на војната подвлекуваат дека говорот на Черчил не одговара на вистинската состојба во земјата.

„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)

Или, уште повеќе да закомплицираме, на начинот на нам - сурферите по маргини - милиот господин Дерида (кој вели: „На културата ѝ е својствено да не биде идентична со себеси“): колку не си идентична на себеси?

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

- Тие, пролетерите, што ги фалиш, кои си имаат само две силни раце и ништо повеќе и за кои велиш дека се големи борци, зошто ли ги нема таквите меѓу нас, а тука сме само ние селаните?

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Како и да е, сега морам да напишам различна книга, зашто веќе читам некои критики кои велат, „Па, ова е добро, но претставува само уште повеќе од истото“.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

ТЛ: Френк Херберт, кој е одличен, напиша книга сосема различна од Дина. Се работи за луѓе што стануваат инсекти во Портланд.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Ужасно сакам да го избегнам тоа.

„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)

Дури кога братучетка ми со едното ноџе само по чорапче скокна надвор и замавна со раката мачката троа се подисплаши и тромаво се симна по скалите.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

- Значи, ти си тука дојден на семинар по метеорологија? - ме потпраша тетка ми, погледнувајќи го тетин ми со поглед кој велеше „ти реков дека е многу умен“.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Ако, пак, синдикатот и работодавачот не се спогодат, во рок од 15 дена од денот на доставувањето на предлогот на работодавачот до синдикатот – за определувањето на правилата за наведениве работи, работодавачот или синдикатот можат, во рок од наредните 15 дена, да бараат за тие работи да одлучи арбитража; г) наместо поранешната одредба, која велеше дека работникот кој учествува во штрајкот ги остварува основните права од работен однос, освен правото на надомест на личниот доход (чл. 13, ЗШ/91)– сега се предвидува дека на штрајкувачите, за време на учество во штрајкот, работодавачот е должен да им уплатува само придонеси од плата, и тоа само оние утврдени со посебните прописи на најниската основица за плаќање на придонесите – т.н. „минималец“ (чл. 240, ЗРО/05).