кој (зам.) - пие (гл.)

Сѐ што да фати, долго држи в рака: чашата со која пие вода, лајцата со која јаде, филџанот со кој пие кафе, ризата со која се брише, шипката од креветот за која се фаќа кога станува, бастунот со кој се потпира, рачката од вратата кога ја отвора и затвора, и секој предмет што го допира - го допира долго како да сака на него што подолго да го остави својот отисок, својот траг.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
СПИРО: Ќе одам на амам, чорбаџи... А ти... ќе одиш на лозје?...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: А човек ли е кој пие смрдлива ракија и не гледа на чистота и личота човечка?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
А Живко, кој пиеше и јадеше барабар со татка си, се прибираше во себе, смислувајќи ја во главата ако веќе не му беше запишана во тетратката, својата нова приказна така испроверена до вистинитост во измислената Пасквелија.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
1. КОЈ ПИЕ НА ВЕРЕСИЈА СЕ ОПИВА ДВА ПАТИ - а за трезнење и трето пијанство ќе вети.
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
14. КОЈ ПЕЕ НЕ МИСЛИ ЛОШО - и кој пие зло не мисли, но арно не прави, па затоа грлест со својот глас пошол во таквото отсуство на мисли да се дави... љубовта е како кашлица - од луѓето не се покрива!
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Кутриот твој татко! Постојано тврдеше дека кој пие зло не мисли!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Мислам оти ова беше првата ако не и единствена наша поговорка што тој си ја прилагоди на своите потреби.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„АРА“ е сонцето, околу кое како земјата, се врти целиот Киев.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Целокупното население на Киев се дели на среќници, кои пијат какао, службеници во “АРА” (I класа на луѓе), среќници, кои од Америка добиваат панталони и брашно (II класа) и проста маса, која со “АРА” нема никаква врска. okno.mk 189 Женидбата на раководителот на “АРА” (петта по ред) е настан, за кој зборуваат сите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)