Нашите    лежерни и самодоверливи писатели се фасцинантни, не ѝ се гледа крајот на нивната “дива фикција”,    новиот литературен жанр, со кој ингениозно ја задолжија, старата поетика на фалсификување.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 4-5“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Значи дури откако просторот беше прелиминарно посветен, можеше    да се помине на светиот говор, возвишеното проповедање на „српскиот национален интерес“.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 4-5“
              
              (1994)