„Русија ќе ја побара нашата слобода не за нашите црни очи, а да се направи пат по кој полесно да стаса до Цариград...
               
             
           
            
            
              „Солунските атентати 1903“
               од Крсте Битоски 
              (2003)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Го поздравив плашливиот  провален провалник  кој исто како и јас  нестрпливо ја очекуваше вечерта –  темнината во која полесно се краде,  пие, танцува, сака...  (Умирањето е добро и в зори.)
               
             
           
            
            
              „Зошто мене ваков џигер“
               од Јовица Ивановски 
              (1994)