ме (зам.) - и (сврз.)

Соголи ме. Крај река, крај трева кај дрвјата мирисаат на смола, Слечи ме и гледај оддалеку.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
Ако мислиш дека заслужувам, казни ме и уживај во тоа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Викни ме и мене. Разбра? Бојан потврди со главата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Да те пуштам да легнеш со свекор ми? - Пушти ме и ќе видиш со кого ќе легнам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ако не излезеш или ако не ме пуштиш внатре, јас ќе ги разбудам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
6. АКО ИМА НЕКАДЕ ПОАРНО, ВИКАЈ МЕ И МЕНЕ - но така викнат ќе можеш ли дома да се вратиш?
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Ме фрлаа сѐ повеќе, дрпајќи ме и викајќи од радост.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Фати ме и врати ме во торбата! - рече рибата и плесна со опашката.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ајде, ќе им велам, порачајте ме и земете ме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Облечи ме сега, вели Здравко, облечи ме и намести ме. - А за кај да те наместам, сине златен, му велам, и почнува вода да ми шопа од очиве.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)