му (зам.) - мавне (гл.)

Мурад на некого од високодостојниците му мавна со рака, овој пристапи кон него држејќи в раце перниче на кое имаше положено одликување прикрепено за синџирче.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Муљазимот, гледајќи ја жената како се подгрбавила од тежината на чергите, се сожали, му мавна со рака на стражарот да се тргне и нареди: - Пушти ја, нека врви!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Таа кроце отвори една мала, ниска дрвена порта, влезе внатре и се распули наоколу.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Имитирајќи шимпанзо, професорот Оливер ја протна раката низ десната ногавица од своите прешироки пантолони и со изненадувачка вештина му мавна на професорот Роберт со непристојно свиткан среден прст.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Чудесни птици дојдени да надлетаат со своите гласови околу нас и со крилцата колку да му мавнат на животот. Ниту слушаат – ниту владеат...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Благица му мавна со рака. Врапчето заврте уште неколку кругови и одлета кон полето, кај дрвјата, цвеќињата, кај тревичката...
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Сите негови другари, освен Орце, кој бил дежурен во визбата на бакалницата, седнале во близината до пристанишната кафеана за да му мавнат на Шатев за последен пат и да видат како ќе започне да се остварува нивното дело.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Можеби само му мавна со рака на Симона, додека овој беше зафатен со ѕидањето, а не застана, зашто осеќаваше дека не е многу пожелен за престој кај нас.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
На секој круг погледнувавме нагоре за да бидеме сигурни дека е тој тука и ќе му мавневме со рацете.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Само кога бевме со него тој беше спокоен.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Му мавнав со раката. Сакав да го предупредам дека сум му на трагата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Шоферот му мавна со рака и продолжи накај Прењес, од каде веќе трчаа луѓе и се слушаа викотници.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Пела неколку пати се завртува, сака да му мавне, ама рачињата ѝ се стиснати во дланките на мајка ѝ на баба Перса.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Крлеж! Јас ќе му покажам ... му мавна со рака да дојде.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ќе зјапав во лап топот и ќе си го изгорев јазикот од првото утринско кафе.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Бездруго ќе му пратев еден електронски поздрав на Владимир Пиштало и на некои други пријатели кои брзаат да фатат ред за темата смрт во Венеција, ќе му мавнев отпорано на оној оџачар на покривот кој многу личи на Фелини и кој уште не беше разбрал дека секоја година зимата доцни во Венеција.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)