му (зам.) - одекнува (гл.)

Таа беше некоја чадлива недогледност и болно недоверливата мисла, озлојадена од гласот на офицерот што му одекнуваше тажно во мозокот, се упатуваше таму.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Богата жена е решење за све, му одекнуваа во глава зборовите од другарот Спасе, кој постојано го наговараше на овој лајф стајл.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
„Трчај, трчај“ - му одекнуваше низ главата.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)