му (зам.) - солзи (гл.)

До нив клекнал Трипун Караѓоз и ги подал рацете да се погрее. Пламенот му го позлатувал носот, очите му солзеле од чад.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Јован Стојче-Столетников и Симон Наконтик го разгорувале огнот. Се намалувале, можело да се биде и помал виновник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Грлото на детето се исчисти и очите престанаа да му солзат.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Очите му солзат, носот му се замрсулавил, лицето му се зацрвенило, заедно со ушите. Дури му помодрува. И само напнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)