Низ прозорецот се слушаше налутен глас: тоа дедо Коле пак викаше.
               
             
           
            
            
              „Клучарчиња“
               од Бистрица Миркуловска 
              (1992)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  „Почекајте! Веднаш слегувам!“ викнав. Брзаница се облекував.
               
             
           
            
            
              „Клучарчиња“
               од Бистрица Миркуловска 
              (1992)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Божем од нас никогаш нема спокојство; сме се развикале во ниедно време; сме биле зинати усти -како раскракани чавки.
               
             
           
            
            
              „Клучарчиња“
               од Бистрица Миркуловска 
              (1992)