него (зам.) - излезе (гл.)

Најстар од нив беше Крсте Младенов, речиси му беше врсник на братучедот Најда Махаилов, и затоа заедно со него посветен во работата на Организацијата и заедно со него излезен да комитува.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Подофицерот се задржа, постоја малку колебливо и си тргна надвор. По него излегоа војниците.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Таман дојде до Ulyses, кога се отвори металната врата од лифтот и од него излезе еден тип со револвер во рака.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Како и онојпат кога ми пукаа во Мерлинките и сега сè ми изгледаше потполно нестварно.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Типот не натера да седнеме на кауч - тука бевме Тејлор, Пол, Џерард, Фред, Патрик, Били, Нико, Сузан и јас.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Од него излезе автоматско стенкање.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Знаев дека Јан Лудвик ме сака; но јас веќе половина година гледав во Земанек, и мене само Земанек ме интересираше; со него излегов одвај десетина пати, кога Земанек ќе успееше да се ослободи од Јан; Јан беше како приврзок на Земанек, и јас не можев да му закажам состанок на Земанек; мислам дека и Земанек избегнуваше да се види со мене, поради таа нивна цврста пријателска врска.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Беа толку занесени што не забележаа дека пристигна еден жолт автомобил и од него излегоа еден маж и една жена.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
П.В.: Кажи ми. (пак доаѓа чудовишното девојче со балонот, но балонот сега експлодира, од него излегува некој гас со чуден мирис - за смеење или убивање?!, девојчето - госпожицата Балоница?! - го врти кон публиката своето надуено креч-лице и ги гледа луѓето кои мирно и панично кидаат од тој простор) составил: (М)ЛАКИ ВОЛКАНО 74 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Германците не презедоа никаква акција, а како за чудо, на пораката на Владиката дојде одговорот од Берлин по радио-врската, во кој меѓу другото стоеше напишано: „Евреите на Закинтос ќе останат на островот со одговорност на митрополитот”.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А сега, со Ваше одобрение, би Ве оставиле да размислите за сè, господа”, рече владиката и ширејќи ја раката кон Карер го собра и градоначалникот и заедно со него излегоа од командата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кога се доближи до Нумо, џипот застана и од него излезе оној што викаше дека некој му го украл пиштолот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
– Ајде сега Фахрие – изусти кадијата, и едната од тие што беа кај него излезе на средето.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)