ни (зам.) - треба (гл.)

Николај, седнувајќи, се насмевна некако мртво, напразно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
-Се изморив од зборови - изговори Михаил. -Зарем тоа е веселба? Ни треба нешто наше, лешинско.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Не знаевме за повеќе и не ни требаше повеќе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Снегот се засилуваше. Се возеше бавно и тогаш си помислував, ако вака бавно се вози ќе ни требаат уште неколку дена патување до Берлин.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Знаеме, вие не можете сите да нѐ обуете и да нѐ обезбедите со она што ни треба.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— Сега ќе разбереме сѐ што ни треба, — му се обрна мудурот на јузбашијата и двајцата почнаа да кројат планови како ќе се заштитат при евентуален напад.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Нам ни треба сега само едно. Одовде, од оваа пустиња да отидеме до него — до ѓеризот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Како ќе се провлечеме преку ѕидов? — се слушна сомнително прашање.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Да ви се ногу години, ефендилер, — проговори Трајко и со длабок поклон ги поздрави двајцата султанови служители, сиот затресен од возбуда, знаејќи дека не го вика мудурот за добро.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во мигот, влезе Мајка, со постојаниот изговор божем да посврши нешто во собата и да праша дали ни треба нешто.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
А и да постоеја некакви чекмеџиња и фијоки со некакви безвредни нешта во нив, може да станува збор само за работи што не можеле да му служат никому освен на ограбениот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Инаку зошто ќе ни требаше да се посомневаме дека некој непресметлив можеби дошол за да ни ограби некакво божемно богатство кое никогаш не постоело.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се спуштија други во Стан; и по куќите, вични, бараа пченични лебој, Доведоа оттаму десет ергенчиња лични: некој да служи ни требал!
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
И чекавме... не остававме боринката да догори. Ни требаше малку светлина и за другиот ден ако ни остануваше нешто од денот, и за другата ноќ, ако не бевме на носење трупци и камења за бункери или на носење и пренесување ранети.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Но за да биде таа служба благодатна, нам ќе ни треба да создадеме народни служители, народна интелигенција што ќе му ги посвети сите свои сили на народното благо.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нам ни треба внатрешно обединување меѓу себе: не ни требаат во Македонија ни Срби, ни Бугари ни Грци, зашто не сме ни едното, ни другото ни третото; не ни требаат патријаршисти, егзархисти, зашто ние сме само православни христијани.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За македонска народност, македонска литература и литературен јазик ние ќе можеме да му мислиме само кога ќе заживееме еднаш слободен политички живот; а до тогаш нам ни треба ние да сме соединети и да го оставиме настрана националното прашање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Востанието ни покажа оти ние Македонците не можеме да очекуваме помош од никоја од балканските државички, оти решението на нашето прашање е сето во рацете на големите сили и затоа нам и не ни треба да ги соединуваме и да ги замешуваме нашите интереси со чии и да се словенски интереси на Балканскиот Полуостров.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ни треба интелигенција со јасна свест за моралниот долг на човекот пред неговата татковина и неговиот народ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нам не ни треба присоединување кон Бугарија, ни кон Србија, ни кон Грција.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Со постепеното одделување на македонските интереси од бугарските, со земањето на македонското прашање во свои раце и најпосле, и најмногу со сегашново востание Организацијата како резултат го постигна тоа што не го претпоставуваше: наместо слобода да бараат, сега во Македонија мнозина се убедени дека ни треба полно пресечување на врските со сите балкански народности и култивирање на сѐ што е во Македонија оригинално и свое: јазикот, обичаите, историјата, писменоста, народната литература итн.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ни треба интелигенција морално и умствено совршена.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
А оној рече само уште: - Ни треба за да видиме до каде може да се стаса сам.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
ама немаме пасоши, свиденија, никакво книже, оти ние знаеме дека ќе влеземе во слободна Македонија и дека не ни треба ништо и кој ќе те претресува во слободна земја и ги фрливме пасошите од бродот, во морето, ура, викаме, скокаме на бродот и ги фрламе пасошите во водата, радост голема, човек во радоста поулавува и пасошите летаат во водата, а улема риби се збираат околу пасошите, цели јата риби ги тргаат наваму натаму, небаре ги читаат,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Нам не ни треба двапати велење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
За поддржување, за опстојување, ни требаат луѓе токму, а не многу.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ни требаат вистински верници не фарисеи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Не знам колку време ни треба да сфатиме дека треба да се спроведуваат казнени мерки, санкции против сите што се однесуваат како вагабонти, да не кажам, како леванти со македонската драматургија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
- Уште ќе ни треба, - вели Павле. - Што ќе ни треба? - Динамит, одговара Павле. - Ниту грам повеќе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Темницата шушкаво воздивна. - Не, одат по нас. Ни треба коњ, да го пренесеме.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ќе ни треба светло ако се качиме горе“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеш слободно да го фрлиш, зашто нема да ни треба. Гледај го ова.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Гледам полнат вода со моето котле и кога го видов дедо ти, како го освестуваат со водата и дека е цел во крв, синко, кога ми дојде една сила, сум зела една ластегарка и им викав: Што правите бре турски кучиња, уште тоа ли ни требаше?!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ние бевме веќе израснати и не ни требаше многу таа жена, но сепак таа си беше вредна како домаќинка и беше многу културна жена.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
- Не, идат по нас. Ни треба коњ, да го пренесеме. Не би ти тропнале на врата, само - конспирација е.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Единственствен, едноставен, незаборавен, незаменлив, формален, кога и каде и да посака, нејасен за никого и ништо, посакуван само кога ни треба, не му се знае крајот, а и не ни треба кога имаме сè кога и да посакаме.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Одненадеж зафати и зараза во селото. - Е, уште тоа ни требаше... - рекоа луѓето.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И затоа длабоко во душата Ел Еј е град без балкони: затоа што на ел-ејските Ромеа енд Џулиети такви работи ич не им требаат. Е ама нам ни требаат...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Татко успеваше да донесе пари колку што ни требаше за нашата живејачка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таму, во нашата куќа крај Езерото, големата куќа на целото семејство која беше близу пазарот, си имавме сѐ што ни требаше за да издржиме живи и здрави, повеќе денови, додека траеше бомбардирањето и додека се разменуваа војските.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Опкружени сме со покуќнина, Со сѐ што ни треба Крај каминот, на трпезата.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
- Токму ни требаше. Се изморивме, ама добра касапница направивме.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
А јас те сакам. Љубов е сѐ што ни треба.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Се брише. Ја отвара својата чанта.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Можеби јас сум еден од оние кои сликаат според соништата кои одбиваат да ловат, значи да убиваат со полуотворената уста на стрелата за да ја наполнат својата и на своите жени плодови саможитни што берат и за нас се молат да има улов повеќе одошто ни треба (жените кои мислат поинаку ги праќаат своите души на срните да им бидат штитник на стрелите урок) за пречек ни принесуваат богат огрев богот на гревот ни го ложат пред спиење за да заборавиме на писокот на жртвите поостер од остриците во нив набиени за да гинеме од ноќ во ноќ непоштедени од грозата на лажната смрт заблазувајќи им на оние кои писнале еднаш засекогаш!“
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Со глас во кој во кој трепереше некоја скришна тага, тој почна да им ја расправа жалната историја на луѓето од овој крај: Не ни требаат ни риби, ни ништо од оваа страшилиште.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Имам гуна и за мене и за Килета. Само трошка место ни треба.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
- Не- рече Петре Даскалот на тоа. – Прво е потребно лушето да знаат дека крстот, камбаната и знамето ни требаат а после и Господ ќе помогне пари да се најдат. - Така е- рече стрико Најдо.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
— Со што ве помагаше Народна Република Македонија? — Со хартија, со книги, со весници, велам, со сѐ што ни требаше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Малкумина сакаме, што се вели, но мнозина ни требаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни треба уште излезна виза од СССР.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нам веќе ниеден ден не ни треба за овде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што ни требаше да тргнеме да ги бараме велосипедите, проклети да се, се прекорував.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сега, поради едни велосипеди можеме дури и сериозно да настрадаме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)