Сакам веднаш да додадам дека во случајов не станува збор за одамна познатите и многу успешно опишани девет кругови на Пеколот, туку за чудни барања пропишани од страна на човековиот ум со кои преку пропишан ред и утврдени правила се насочува однесувањето на поединецот во организираната држава и се одредуваат казни за непридржувањето кон овие правила.
               
             
           
            
            
              „Желките од рајската градина“
               од Србо Ивановски 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Хејс: Поентата на ова е дека ако Серл, во неговата соба или со неговата огромна    меморија, само поминува низ овие правила свесно, велејќи си дека ова е досадна    работа и чудејќи се заради што е сето тоа, останувајќи притоа човек, тогаш јас би    тврдел дека тој всушност не ја имплементира програмата, а ако програмата не се    извршува, недостатокот од разбирање, доколку постои, не е од никакво значење за    нашата компјутационалистичка позиција.”
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 3“
              
              (1994)