се (зам.) - двои (гл.)

Еден ден војводата Петре Ацев му даде налог на својот четник Крсте Гермовчето Шаќира да се стави со Толета и да му предложи некакво спојување на двете чети: да се упрости работата, да не се двојат силите и цепе народот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кучето не се двоеше од него и каде одеше тој и тоа одеше по него: по полето и планината.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Десно од патот се двоеше тесен каменист селски пат, кој што водеше направо под планината.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Одвај отиде на Еко - дефилето, нејќеше да се двои од Иван, па двајцата имаат велосипед и сакаше двајцата да учевствуваат.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Камносаното тело небаре не сака од земјата да се двои...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Небиднина... ама душава клука... не се двои од телото снеможено...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
А растеше тоа Дуде, самонаречено Горде, како напрчен ластар што се двои од другите, а сепак останува на лозата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ми беше срам да плачам. Па и не требаше да плачам.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Јадење имаше: сите носеа јадење.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Учителката организира да не се двоиме, заедно да седиме, заедно да јадеме, заедно да играме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)