Сега, во црвеникавата топлина на својата собичка, тој се почувствува себеси толку годулкаво пријатно, од тоа што тука, крај него, освен него, имаше уште и некој друг, што потреперува исто како него пред тие завивања, со кого можеше да сподели сѐ, кон кого можеше да биде добар, и тоа го опфати сиот со онаа насмевка, што долго не слегуваше од неговите усни, иззавиткан во ложниците околу своето тело и издолжен.
               
             
           
            
            
              „Белата долина“
               од Симон Дракул 
              (1962)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Јас тука, од мојот скромен поетски опит, ќе се обидам само да си ги преповторам себеси толку познатите и толку значајните белези со помош на кои поедноставно сум си ги разрешувал своите бројни дилеми во процесот на создавањето на песната.
               
             
           
            
            
              „Љубопис“
               од Анте Поповски 
              (1980)