сѐ (зам.) - треба (гл.)

Рацете ми се полнат со пареа. „Сѐ треба од овдека да почне, од кај нас и од нас да почне“ , се сеќавам на Лазора Ночески, а еве кај нас сѐ се завршува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ треба да знаеш оти со него ќе робуваш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ требаше да им биде подредено. ...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Сѐ треба да се каже објективно и непристрасно: Србите се недолжни жртви на „новиот светски поредок“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Вистината е Српска или ја нема.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Она таинственото има божествен сјај.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сѐ треба да се гледа од двете страни и да се подготвува двоен излез.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сѐ треба да се минира, да се запали и да се распарчи!“
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Таму сѐ треба да легне во својата длапка Па сепак песната е глечер и сѐ е закопано во гатанки и пустош Во збунети неосенчени зборови Морето ни дише во лицата сѐ сака да допре со своето спокојство А медузата затворена во синото стакло на водата како да ја испитува горчината на нашата изненаденост додека слегнува на долното небо.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)