таков (зам.) - бев (гл.)

Остана таа млада, со четири деца на грб, ама машка рака требаше, за тешките работи, па набргу се премажи за Јована...без свадба, таков беше обичајот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Татко ми како да имаше книги за сите тешки времиња на Балканот. А такво беше и времето на козите...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Значи, мораше да се сместат козарите сосе семејствата и, како што се одвиваа настаните, заедно со козите. Таква беше логиката на генералната директива.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Е, таков беше мојот дедо Доне!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Постоев само затоа што таква беше вашата желба во однос на мене, и можев да бидам само она што вие сакавте да го видите.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Таков беше адетот кај сите бегови: да држат по едно младо („живинче") во кулата, да се знае дека се чифлигари и дека имаат измеќари за секаква работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Такви беа тие времиња. Никогаш не се знаеше кој може да биде суден и зошто.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
А мораше да се крие. Тој таков беше: Плашилив, неодлучен.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
На прагот и во текот на Втората светска војна, условите за национално-револуционерна борба беа видоизменети.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Воглавно, таква беше положбата во која се најде македонскиот народ.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Таква беше директивата од Комитетот - да се испотепаат селските кучиња до едно. Ниедно живо да не остане.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Татко ѝ на баба Севда, тогаш уште беше човек кој добро се држеше на своите нозе за да му треба патерица, но ја имаше земено зашто во тоа време овде, по овие села, таква беше модата, луѓето од средни години натаму да одат на гости со патерица и во преплатата од џамаданот да имаат бројници со чие броење ќе си го одржуваат ритмот на достоинственоста на разговорот со домаќините.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Се чудев, зошто ваквото чувствување на нештата не го искажува со поконкретни примери и со појасни зборови.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Такви беа нејзините заскитувања што неочекувано наидуваа, и јас бев речиси сигурен дека таа само посакуваше да ми наговести нешто во врска со размислите и расположението што во тој момент ќе ја преплавеше.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Такви бевме и тоа го признаа и противничките генерали кои во своите извештаи, мемоари и воени бележења напишаа дека – нофитите – значи Македонците, се борци со силен дух, голема физичка издржливост и над сѐ многу храбри борци.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Не сум чул дека некој таков беше виден во болницата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Такво беше времето. Или ти твоето или тие нивното. Трето чаре немаше.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Четири години пред Фројд да ја забележи и да ја опише генеричката верзија на неговата „семејна романса“ – фантазијата на детето дека оние што го одгледуваат не му се вистински родители и дека вистинските луѓе му се од поблагороден и пораскошен свет од оној на неговото наводно семејство – Вила Катер веќе имала дијагностицирано таков геј-случај кај Пол.257 ‌Раскажувачот на Катер ни кажува дека штом Пол допатувал во Њујорк и си се сместил во Волдорф, мошне бргу почнал „да се сомнева во вистинитоста на своето минато“. ‌Знаел ли тој некогаш за место по име улица Корделија, каде што окапани деловни луѓе го фаќале утринскиот превоз?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За Пол таквите беа обични шрафчиња во машина – да ти се згади од такви мажи, со детскине измитарени влакна што секогаш им висат на капутине и со алиштана што им баздат на готвено.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таков беше обичајот, сѐ додека не се даде зборот трпезата да остане празна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Уште една немирна ноќ беше пред Рада. Но, такви беа правилата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рака на срце во војната имавме другарки во панталони, но тогаш такво беше времето. - Ги прераскажуваше зборовите на командирот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Беше тоа за него речиси како некој разговор со некој од оние ретки, стари пријатели, за кого воопшто не си се надевал дека некогаш ќе го сретнеш, таква беше неговата средба со белата снежна шума.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Таков беше недокрстен човекот, песосан.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И вистина таков беше: ни вода, ни киселина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Таков беше, сурпет човекот, никаков.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Никако не оди: крв ти капе од лицето. Такво беше сакањето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Убавата спикерка со коса ко копа сено (такви беа тогаш женските фризури) го најавуваше првиот дневник на ТВС.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Па поради тоа, кога се стивна сета работа, пукнаа два гласа, едниот, го пуштија жителите на Потковицата, дека и него, и Атанаса Дамчески, како и татка му Ѓорета, го затвориле властите и сега кријат од неговите и од луѓето, а другиот, бездруго дојде од нив, од властите, дека Атанас избегал во Грција а оттаму во Америка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Едни, по исплакувањето на Молитвена Вода, прочистени, успеваа да се вратат во крилото на семејството и во крилото на заедницата, (таквите беа оставени на мира, како ништо да не се случило со нив и во нивниот живот), други, кои и потоа, и по исплакувањето на Молитвена Вода, не успеваа да си го повратат мирот и спокојството, стануваа тихи и вовлечени во себе, чудаци, трети, длабоко неутешените, или стануваа божјаци, или одеа во манастир, или, непречени од никого, заминуваа некаде и не оставаа по себе никаква трага.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но таков беше, тврд и заплашен од жителите на Потковицата - да не му забележат дека, ете, се согласил да чува српски копилиња.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Затоа тогаш не го прими Видана, дека мислеше оти Благуна малку истргала за својата постапка, и оти неќеше да им даде можност на другите да го шетаат од уста до уста и повод лесно да се измируваат со стореното. Но и не престана да мисли на нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За сите нив, по нив, остануваа само добри зборови.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но таков беше законот во Потковицата, непишан но строг, за сите што молеле на Молитвена Вода никој жив уста да не отвора.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дали оти на крајот на осумдесетите веќе почнаа да се мешаат работите во бившата наша татковина или едноставно таква беше процедурата, кој ќе знае?
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
На еден панаѓур, на мајка ми некој волшебник и прескажал дека ќе роди умно дете.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Такви беа и трговците со ништо. Очите им светкаа.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Таков беше адетот, а и мајка Ленче никогаш на слава кај деверот не одеше со празни раце.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Неголема црна и немногу густа брада, онаква каква што можела да ја има некогаш, во подалечното минато, некој велможник под чие чудно око се градел овој или оној манастир , широки подочни коски, светкави заби - таква беше живата икона во рамката на вратата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Таков беше тој, таков страшен! Лоша крв, нечиста.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Но таков беше редот, се колнам.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Го виде ли твојот ѓавол, го виде ли водниот дух, таков беше, сила?
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Таков беше и случајот на Јасер Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Покажаното насилство ќе биде плод на немоќта на тиранинот кој ќе бара во својот наум соучесници меѓу слабите од секаков вид.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXIX Историските личности се создаваат во долг временски процес, во пресрет и вкрстување на бројни околности и противречности, така што нивната блескотна појава во клучни моменти во историјата останува целосна енигма.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таков беше нејзиниот однос кон виетнамското прашање.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Таков беше и капетанот на туноловците Монги, кој своите луѓе ги учеше на матанѕирање на своите жртви...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мајка која никогаш не ги коментираше вестите, постојано нешто плетејќи крај Татко, повеќе за себе рече: Дај Боже да врне во Виетнам...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кој ја прифаќа да живее со него. Таков беше Хелвиг.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со сите тие што излегоа од реката, а такви беа малку, бунтовниците бргу се расправија и ги фрлија нивните трупови по река, а Суљо-ага, избезумен од случајот, веднаш го јавна својот арапски коњ, издавајќи им последната наредба на тие што беа околу него да се спасуваат назад, и со двајца свои најблиски сејмени дотрчаа околу сонце огревање во Прилеп и го побара кадијата да му го пренесе страшниот пораз.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
И сега таква беше пораката од кадијата: Секој да излезе на Атпазар со дрва за да се сврши оваа свештена работа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Затвор како секој затвор, таков беше и цариградскиот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Навистина, со закон турскиот поредок не беше робовладетелски, но на практика токму таков беше, зашто покорената раја беше сопственост на бегот и тој располагаше со неа по своја волја, та дури и до продавање на луѓе.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Има мигови на тишина кои се посилни од говорот. Такви беа овие мигови.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Таков беше овој Велигден. Убав, јасен, чист ден — радосен како целата природа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Се разбира дека таква беше намерата на реченото“, побрза да објасни тој и ја спушти слушалката.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Оче Симеоне.“ „Што е?“ „Еден таков беше кај нас в болница. Не знаеше од која се заразил.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Додека Бошко премираше од страв дотогаш Дико беше презадоволен од работата, зашто таков беше неговиот план: колку Бошко ќе биде поисплашен, толку тие со Лумана ќе можат да бараат повеќе од него.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Таков беше – секогаш замислен.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Таква беше горката судбина на нашето семејство на двете страни од границата: едни знаењето на туѓите јазици ги спасуваше во тешките времиња во животот, други ги завиваше во црно... * Којзнае уште колку во мислите ќе трагав по сликите напластени во свеста од раскажувањата и потрагата по минатото на семејството за татковото враќање од Цари­град во куќата пред мене, за заминувањето и враќањето на мојот чичко од Лондон, враќањето на мојата тетка во Албанија, доколку од занесот не ме извлечеше сеприсут­ниот и едноличен глас на водичот Х.Х.: - Ги разбирам вашите чувства, по 38 години да се најдете пред прагот на родниот дом!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Скадар има личности со кои Албанците во нивната историја можат да се гордеат. Такви беа Васо Паша Шкор­дани, Ѓерѓ Никола Миѓени, Луиѓ Гуракуќи, Ѓерѓ Фишта и многу други.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Таква беше мојата разделба со Евелин. После тоа повеќе не контактиравме.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)