те (зам.) - допира (гл.)

Погледни ја мојата свилена кожа, раката како да те допира нежно без да те повреди! – рече старецот, допирајќи го Еразмо со грдите збрчкани раце.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Среќа е еден убав збор, мисла која те допира оддалеку... копнеж кој те буди наутро...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Кога ќе те допираат лутите снегулки по лицето и немоќни ќе се топат пред твојата убавина.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Снег, снегулки паѓаат, те допираат, воскреснуваат врз голата кожа..., сон одземен, изгубен од сите заборавен ѝ се враќа на земјата.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)