Долгиот не запираше. По некое време чу јасно: - Запали ја свеќата!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Клекна над него и земајќи ја свеќата од калуѓерите, му ја поткрена главата, го погледна во очите, во устата; Наќо направи напор да му рече нешто, закркори со грлото, и му стече крв од устата.