јас (зам.) - конечно (прил.)

- Ох , - реков сочувствувајќи, - ох, добро вујне, - сакав уште некој збор да речам, но таа уште посилно заплака и јас конечно морав, морав да појдам.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Накусо, заклучи Летка, - „јас конечно сум роднина со тој твој Едо Бранов од Монастири. Или претпочитам да бидам.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Толку ми влезе тоа во потсвеста, па демнев и јас конечно да го најдам мојот човек.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)