ѝ (зам.) - трепети (гл.)

Несфатливо нечујна, наеднаш поинаква отколку што можело да се замисли, клекнала до него и му ги забуцала прстите в коса.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се испулува на двете страни. Сам е. Не, не е сам, тој стои лице в лице со неа, и таа му се смешка како да ѝ трепетат живи усните.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Полуотворените усни ѝ трепетеле и ја ослободувале рамната белина на забите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)