абер (имн.) - нема (гл.)

Таа го чекаше нејзиниот фустан од жолта руска свила, а од него абер немаше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јован слезе до кујната и виде дека вечерата е готова, алвата таман ја потуриле, и од разговорот со Најда и Стана разбра дека тие абер немаат што стана горе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тоа значеше: што ти се чинеше - овој абер нема од веков, овој е загубен? Загубен, а?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Вчудоневидени, претставниците на органите за редот и мирот во земјата, прашале како го извел тоа, а тој им објаснил дека многу му помогнало тоа што Белгијанецот зборувал француски, а Сталин абер немал од странски јазици.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Еден ден, гледај чудо! Мајка ми го ставила прстенот, но ништо не вели.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И онака, вели, не му е јасно зошто Симон му ги оставил на чување, што ќе му се, кога таа веќе му ги вратила, откога сфатила дека на него не може да се надева, дека тој абер нема да се разведе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јована го штрекна бодеж в срце и си помисли.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Не само што една жена има 2 мушкарци туку има и жени шо имаат по 4-5 мушкарци, а овие абер немаат за тоа.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тој мајка си ќе ја излаже а не некој роднина некаде во Америка кој абер нема што се прави овде кај нас.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)