Натаму, демаскирањето на идеологијата од страна на авторот е на преден план, во однос на личната авантура и трауматизмите кои следуваат.
               
             
           
            
            
              „Атеистички музеј“
               од Луан Старова 
              (1997)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Зарем ја испитуваше мојата заинтересираност за возбудлива авантура и тоа во овој ист ходник од каде сега доаѓаат многузначни пораки.
               
             
           
            
            
              „Желките од рајската градина“
               од Србо Ивановски 
              (2010)