Што и да погледнам - сѐ е поврзано со некаква замислена - и во реалноста                  спроведена - бесконечност: столот со подот - подот со вратата - вратата со тротоарот -                  тротоарот со улицата - а улицата со центарот на градот - центарот на градот со излезот                  од градот - излезот на градот со автопат, автопатот со друг град, село, држава.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Меѓутоа, врз образецот на неговата експозиција одделени се двата пристапи, така што одреден број редимејди се одделиле од јазикот за да се избегнат можните недоразбирања - а тоа да не ни претставува пречка да забележиме дека обата пристапи, лингвистичкиот и пластичкиот, симбиотски се испреплетуваат.                                                                                    превод: Леа 100            “ЛОКАЛНА СЦЕНА”   Граници, страв                  Колку е голема, непрегледна, речиси страшна - Околината.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 6-7“
              
              (1994)