бедуин (имн.) - во (предл.)

Имаше ѕвезда, речиси, пустински спокој во лицето, бездруго наследен од спокојните вечно задоени бедуини во некој неизвесен правец во пустината, со само ними согледлива цел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тешко можеше да се претпостави ова лице намуртено или гневно.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во нив, околу нив беше дојден оној кого и сиромашните бедуини во пустината, и богатите и правоверните и ѓаурите го бараат и им беше потребен - северникот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- За оној несреќен бедуин во пустињата...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)