Напротив. Внимателно проследувајќи го научниот приод кон поезијата и исклучиво од аспект на одредени математички анализи, Соломон Маркус доаѓа до следните значајни заклучоци:  - поетското дело е отворено и никогаш не е упатено само кон еден;  - поетското дело е изложено на отворена и бесконечна метаморфоза, и тогај кога неговиот рецептор не се менува;  - поезијата е носител на континуелна бесконечност на значењето;  - поетското значење е рефлексно, инволутивно.
               
             
           
            
            
              „Љубопис“
               од Анте Поповски 
              (1980)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Бесконечноста на мигови е конечност
   конечноста - бесконечност
   кругот на Ѓаволот е
   составен дел на секојдневието. 
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)