На вечерата во ресторанот Бисер преку Камениот мост, кој чинам веќе не постои, Александар ми рече дека сум пораснала.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Пред прозорецот на јужната страна од мојот стан се наоѓа едно мистериозно дрво.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
А потоа се разделивме. Заминав на вечера во студентската менза.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не знаеме каков вид дрво е. Се распрашавме, но никој не знае.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога ќе ја добијам првата плата, ќе си купам ламба, една убава од месинг, а кога ќе заштедам доволно, ќе си купам и кревет од месинг и една од тие масички со дезен на шаховска табла, знаеш тие со коцки од различни бои дрво, како и неколку килимчиња, и потоа ќе ги поканам на вечера него и жена му; никогаш не би можел да поканиш некого на вечера во куќата на Мајкл зашто таму никој не ги мие садовите и нема ништо друго освен Боб Марли постери и нечистотија и напади на врескање.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Заборавајќи на одамна истинатата вечера во трпезаријата, веднаш се упати во својата библиотека.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Брат ми последен пат ми плаќа кирија. штом толку поради тоа се дере.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сѐ поретко слетува на скопскиот аеродром.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Уште од малечки тие знаеја само за појадок и за ручек, а вечерата во нивната куќа не беше позната.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)