ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Каде љубопитните зборови се некогаш раздвижени мравки што снаодливо ги совладуваат тревките на заборавот, а некогаш лебед – девица со розеви нозе што го зануркуваат снежнобелиот врат во многуликите води на детството.

Србин и Шишман, како што ги учеше фелдфебелот долу во градот, се потрудија колку што можат, но испадна едно млако вкочанување и собирање на вратовите во рамената.

Густата, распуштена коса и го обвива голиот врат во пламени јазици, робата што и паѓа речиси до босите стопала се чини исткаена од косата, во златниот отсјај од огнениот танц. – Ние сме... како византиски Ромео и Јулија – пелтечам.