—    Теслим вие, бре ќерата, ако сакате да не печиме живи! — се слушна одговорот од Расима со уште посилен глас кон аскерот: —    Атеш, чуџуклар, атеш! )
               
             
           
            
            
              „Толе Паша“
               од Стале Попов 
              (1976)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Удри в грб на Толевци и овие беа принудени да се повлечат без свршена работа.
               
             
           
            
            
              „Толе Паша“
               од Стале Попов 
              (1976)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Стасав, папсав, без жар, без вриеж,  Си прилегнав сам во себе и молкум  Се дочитувам, допишувам,  Со тиок глас кон себе викам,  Сам од себе бегав, а од себе стигнав,  До сопствениот пристан: Тишина.
               
             
           
            
            
              „Сонети“
               од Михаил Ренџов 
              (1987)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  За да го заташка тоа, Винко постојано викаше на глас кон тие што беа околу него: „Ама кога ќе стигнеме? Кога ќе стигнеме?“
               
             
           
            
            
              „Прва љубов“
               од Јован  Стрезовски 
              (1992)