Во собата продираа најразлични звуци: од тоалетот наутро се слушаше гргорењето на неговото порцеланско грло, од покривот лекото роморење на дождовните капки, од таванот итрото глувче што трча меѓу тајните прегради, а од под скалилата појот на канарката во нејзиниот кафез.
               
             
           
            
            
              „Лек против меланхолија“
               од Реј Бредбери 
              (1994)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Трајче ја слушаше птичјата песна, шумолењето на гората и гргорењето на реката.
               
             
           
            
            
              „Волшебното самарче“
               од Ванчо Николески 
              (1967)