грмушка (имн.) - или (сврз.)

Понекогаш ќе се сожалеше и оние добичиња што од силен јадеж и страв ќе избегаа во планината, одеше да ги бара; кога ќе ги најдеше спикани во некоја грмушка или трап каде што сѐ уште мавтаат со опашката и клоцаат со нозете од силен јадеж, им се доближуваше полека, им ги вадеше коњските муви и стршлените и тие ослободени од тој напаст, го лижеа по рацете и им идеше да го бацат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Пред рововите, на голината, онде- овде имаше по некоја грмушка или горница и многу тенки патеки што се преплетуваа по ридот како некоја пајажина.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Наместа е подобро со петици да се оди, да се фаќа за гранките од грмушките или едноставно да се спуштиш погазечки.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)