ден (имн.) - може (гл.)

Остареа тројцата попови — поп Трајко, поп Стево и поп Димитрија, и селаните се загрижија дека еден ден можат да останат без свој душебрижник!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Многу почесто се прашуваше каде ли се наоѓа и кое време од денот може да биде.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Прошетките во овој град и во зимските дни можат да бидат пријатни и да допуштаат поодблизу да се почувствува градот на Рајна.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Додека траеше мерењето и се ставаа белезите на чаирот, папуџијата Јосиф стана старец од сто години, се згрбаве и ја истегна напред шијата како да граби воздух што му недостасува, ама да рече дека оваа работа му прави голем задоволство, или пак дека на овој несреќен ден можел да го доведе само ваков будала како зет му, е мисла само на недугави: татко ѝ на Тодора остана нем до крај, со откорнат јазик, и така ја пречека завршната работа како варен ошав.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Дека уште утредента ако не и истиот тој ден можат тие туѓински војници да се појават во полето помеѓу двеве планини.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А во тој ден човекон што ја сретнал, младичот што и понудил да ја поведе со себе и што можел да ми стане и татко, бил облечен во војничка униформа и јавал бел, војнички коњ.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Многумина од бегалците се прекрстуваат кога стигнуваат на банкината оти Господ е голем и милозлив нема да ги остави без некој динар без некои нарамник дрва или без некоја вреќа јаглен оти по цел ден можеше или да се растовара или да се товара или да се мери или да се прередува покрај колосекот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Одговорот чини еден вињак - студено ме погледна Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност заклучив но во себе дека Калето и собава во која се наоѓам со секој момент меѓусебно сѐ повеќе се оддалечуваат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Колку грешки во текот на денот можеш да сториш а да не си ја загрозиш иднината? - го прашав Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но за мене посилна и повпечатлива беше една друга појава, забалежав дека Калето, што во изминатите денови можеше и со раката да се дофати, сега наеднаш се беше оддалечило!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На најсеверниот север, велат, пет или шестпати во годината, денот може да трае и цел месец.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Откако ги заврши работите што беше предвидела да ги заврши утрешниот ден, само за да го следи Татко во ноќта, небаре да го преземе својот дел од одговорноста од татковото замислено патување, кое еден ден можеше да продолжи во реалноста, тивко се прикраде до неговата соба.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)