ден (имн.) - како (прил.)

— Кој е тој непознат човек шо сака да ми помогне? — праша Најдо и се протегна да ги размрда мускулите, да му се раздвижи крвта, бидејќи ете, неколку дена како лежи во темната јама без воздух, без светлина, бетер од оние во прилепскиот затвор и во Катилане во Битола.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но следните денови како што полека се гасеа новогодишните сијалици така се гасеше и неговото расположение.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Камилски најде меѓу називите за одделни делови на постелата и неколку карактеристични заемки останати во употреба во балканските јазици до денешни дни како: душек, постела (од турски döşek); јорган (од турски yorgan); јастак, јастаче, јастук (од турски уаѕtk); чаршав (од персиски çarşaf) со поширока употреба како чаршаф за душек, за јорган и покривка на маса и слично; калаф, навлака за перница, а во поново време преслека на тапацирани делови на мебелот (од арапски kalif).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа Камилски издвои и називи на неколку ткаенини што се постилале на земи како: аура (од арапски asir); килим (од персиски kilim); сеџаде, малечко скапоцено килимче што се става како украс, но и како мал правоаголен килим на кој верниците се молат (од арапски seccade); перде, завеса (од персиски perde).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сенката ми ја затворија ја врзаа оковаа за вечни времиња што не знаат ни сонот како расте ни денот како вјаса.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Му велам, ќе цркнеш некој ден како пес....
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Има три-четири дена како се наклава.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Целиот тој ден како родилка се мачеше времето, пискаше северниот ветар, најлуто ја швркаше земјата, предметите.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ќе истече денот како Сува Река Ќе зјае ноќта на чардакот.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Еве два-три дена како немаме во соленикот ни зрно солца - одговори мајка му.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
На третиот ден како да им потспадна огнот на децата. И, мене, ми подојде душа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)