доаѓа (имн.) - во (предл.)

Нивното доаѓање во градовите ги возбудувало, то ест загрижувало најмногу кафеанџиите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Куќите расфрлани насекаде без ред, односно беа изградени таму каде што се нашло малку рамно земјиште, низ удолнините и угорнините, но како целина селото со големите камени куќи беше глетка што при секое доаѓање во него ти предизвикува неповторливи чувства на восхит, убавина, исполнетост...
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Со секое доаѓање во шест попладне, кога ми почнуваше смената имав посебен ритуал.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
И додека таа безуспешно се бранеше и испушташе грлени гласови, тој со сета сила навалуваше на неа, завраќајќи ѝ го фустанот што таа го туркаше со рацете надолу, ја труцкаше, а во тоа имаше и бес и освета за сето она што таа му го чинеше од неговото доаѓање во Пансионот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Со секое доаѓање в село, Богдан забележуваше промени на неа: забележуваше како телото сè повеќе ѝ најадрува, сè повеќе облините ѝ се испакнуваат, сè повеќе ѓаволесто и заводливо го гледа и сè повеќе го следи каде оди и не го пушта да шета сам.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Директорот Стево Трајчов беше изненаден од нејзиното рано доаѓање во Центарот, но покажа љубезност кон неа и ја покани на кафе во неговиот кабинет.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ема му се заблагодари за поканата, влезе со Илона во нејзината соба, ја причека да се истушира и веднаш потоа заминаа кон Метрополата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Кратко време по моето доаѓање во Скопје на покана на господинот Џабир Дерала заедно со господинот Владо Манчевски-Марсо отидовме во Студенско радио и секоја сабота ја емитувавме концептуалната треш радио драма: Неидентификувано - шоу на Калиостро и Кракатау.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Потоа следеше изјава на Зоран Илиевски – Зоц, Зоче, Зоро и така натаму, кој ломотеше три и пол минути за да ја постигне поентата според која Александар уште од неговото доаѓање во секретаријатот бил чуден, со никој не се дружел и често мирисал на ракија.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Исто така, институциите не покажуваат никаков интерес и за погубните политики на новите газди во однос на снабдувањето со земјоделски суровини.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како што потенцира Ѓорѓиевски, бугарските инвеститори, во го- дините после нивното доаѓање во фабриката, целосно го уништија производството на шеќерна репка кај околните земјоделци, на начин што наместо откуп на оваа значајна суровина, тие вршат увоз на поевтина шеќерна трска од странство.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кога се врати дома одеше со патерици, исто како чичко ни Александар (помладиот брат на татко ни) многу години пред тоа кога при едно негово доаѓање во Скопје од Германија настрада во сообраќајна несреќа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Татјана никогаш не се трудеше доволно за да биде одличен ученик.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Онде, кај оградата Мурџо како да знае дека Пелагија не може да го наваби сонот и одвреме-навреме испушта некој чуден цвилеж, нешто што кажува дека и тој сочувствува со неа, заедно како да го преживуваат времето од нивното доаѓање во Скопје.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Саше, кому ова му беше прво доаѓање во „Тендем“, сена на еден стол обложен со црвено кадифе и, откако внимателно сѐ изразгледа, заклучи на нему својствен, мудар начин: - Ова ми личи на театарскаи кулиси.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ионака мене некојпат ме обвинуваат дека за своите заслуги мислам повисоко отколку што тоа го бара обичната скромност.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Можам да дадам чесен збор, кога ја видов сета таа илуминација и радост, јас сторив изглед дека сосема не ја забележувам најневината итрина и сентименталните, простодушни обиди на градската управа да го украсат моето прво доаѓање во големиот непознат град...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)