Но, веќе приближната анализа ни покажува дека           политичката заднина е само изговор за нижење ред типични „хичкоковски” ситуации,           меѓу коишто најславна е веројатно онаа со ветерницата што се врти наопаку: јунакот во           потрага по злосторничките грабнувачи се снајдува среде идиличен холандски пејзаж           со ветерници, и одеднаш забележува дека една од ветерниците се врти во насока           спротивна од онаа на ветрот - тој „против-природен” детаљ секако ја денатурира           идиличноста на глетката, одеднаш „сѐ станува сомнително”, се испоставува дека           вртењето на ветерниците е всушност сигнал на злосторниците...
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 22“
              
              (1995)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
               
                  Додека некои од војниците, по заповед на садриазамот, ги ограбуваа куќите и со јатаган ја ловеа живината, тој, садриазамот, и другите високи военодостојници, исцуцулени во седлата на коњите, стоеја на плоштатката пред црквичката и беа силно завлечени и учудени од идиличноста на местото.
               
             
           
            
            
              „Потковица на смртта и надежта“
               од Миле Неделкоски 
              (1986)