извик (имн.) - го (зам.)

Кога од зад рогозината се чу усната хармоника, собраните деца со весели извици го поздравија Пенча.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
По некое време врвот беше достигнат и почна благото враќање назад во нормала.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Беше убаво доживување, јасно и жестоко, и си мислев колку е убаво тоа што знам што точно сум земал.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Семплираните мелодии и извици го даваат единствениот фокус, заедно со повремениот прочистувачки МикиМаусовски повик: „Еби ме - јеа!“
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)