кабаат (имн.) - го (зам.)

- Тепање, ем лошо тепање, су(м) му сторил - рекол Божин - со остенот ногата су му ја скршил, ама сиот кабаат го имат Велко, што сеедно се џареше во него и не ми 'и тераше волојне арно.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа го удрив, го пожалив пусти штрк, ама се стори.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)