клупа (имн.) - со (предл.)

Младичот седи на клупа со главата меѓу раце.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Цеце работи со полна пареа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сепак, ќе стасаат порано до колипката и ќе го сочекаат Циганчето на една клупа со откорнат наслон.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во осумнаесетата година ја спушти слушалката и се исправи од клупа со матурантска диплома в џеб.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Застануваат пред нив.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)