ликер (имн.) - и (сврз.)

Откако слушна: “Сепак, денот се познава по утрото”, Ема одмавна, по навика со левата рака, а со десната ја крена чашката со ликер и ги облеа усните со неколку капки кои се развлекоа по тенката линија кармин што ги спојуваше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во хаосот околу нив лушпи од ореви, допушени црноглави гасеници во пепелницата, лепливи лочки ликер и нејасни привиденија со недооформени лица.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ама ни дојде убаво од тој ликерот и се вративме да испиеме уште по едно чоканче.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)