лифт (имн.) - кој (зам.)

Аула, тивка, достоинствена, поплочена како мраморна шаховска плоча, со бронзени лифтови кои мирисаат на лимоново масло и мали цигари.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
И иако сето тоа стануваше сѐ понеподносливо со стареењето на неговото тело, зарем не беше доволен знак дека ова не е природен поредок на нештата ако срцето на човекот му се стега од неудобност, од нечистотија и од недостиг, од бескрајните зими, од лепливоста на чорапите, од лифтовите кои никогаш не работат, од студената вода, од лутиот сапун, од цигарите што се истресуваат, од храната со нејзиниот необичен, гаден вкус ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)