локум (имн.) - во (предл.)

А вујко ми ќе се најде пред свршен чин и ќе си стави едно локумче в уста. (Николаќи пее под прозорецот).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Ја вадевме фиоката којашто беше над заклученото шкафче и ги вовлекувавме детските тенки раце низ празнината, со прстите набрзина зграбчувавме од локумот и си стававме по едно локумче в уста.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)